Dinsdagavond 19 december vond in het Museumpark Orientalis in Nijmegen een actie plaats voor de 20.000 kinderen en jongeren in Nederland die geen onderwijs volgen. Op een binnenplaats op het park waren 20.000 waxinelichtjes aangestoken, elk lichtje voor één thuiszitter. Laura Meijer, doorstroomcoach en Anneke Veltman, leerplichtconsulent van RBL Midden-Gelre waren aanwezig.
Nadine Mooren (van Meraki, een ontwikkelplek waar hoogbegaafde en hoog sensitieve jongeren worden begeleid) vraagt de aanwezigen om hun blik te richten op één lichtje. “Zie daarin het thuiszittende kind dat jij kent; jouw dochter of zoon, en zie dat het licht en warmte geeft. Kijk dan naar alle lichtjes er omheen en zie dat ze niet alleen staan.” Het werkt verbindend.
Een jongere doet zijn indrukwekkende verhaal. Hij beschrijft de weg naar school als een labyrint. Er is één ingang die start op je vierde jaar en één uitgang, en dat is je diploma. De enige mogelijke route waarin hij werd gedwongen om mee te lopen werkte niet voor hem. Voor deze jongere was school meer een doolhof met vele doodlopende paden, tot de wanhoop en vermoeidheid hem tot stilstand dwong. Gaandeweg vond hij gelukkig weer zijn eigen weg.
Tim Slot, coach van Agora Underground legt aan de hand van zijn eigen zoektocht in de begeleiding van thuiszitters uit hoe hij heeft ervaren wat werkt. Serendipiteit is de term die hierop van toepassing is; je volgt een methodiek in de overtuiging dat het zal werken, maar gaandeweg ontdek je per toeval een andere aanpak die wel werkt. Vanuit verbinding met de jongere kom je verder, waarbij het helpt om open te staan voor wat werkt. Zijn slotboodschap is “Doe iets! Wacht niet tot je alle regels hebt uitgezocht, want dan zul je nooit beginnen.
Er volgen ouders die aan het publiek vertellen over het verdriet van hun thuiszittende kinderen met schooltrauma en de trots op hun originele kinderen. En dat het huidige schoolsysteem niet passend is voor alle kinderen, en dat hun gedrag een reden heeft, ze willen er iets mee vertellen. Medewerkers van Balans, Stichting Hoogbegaafdheid en Mamavita (voor moeders van kinderen met autisme) willen ouders en kinderen graag ondersteunen bij hun zoektocht naar passende plekken voor het kind.
Tot slot staat er een meisje op het podium. Ze was zichzelf kwijt vertelt ze, maar is haar weg weer aan het vinden. “Ik heb mensen om mij heen verzameld die mij goed helpen” vertelt ze krachtig. Daarin horen we dat ze de eigen regie weer neemt, en zelf weer aan het roer gaat staan van haar leven. Moeder en oma kijken ontroerd en trots toe, net als wij. Tijdens de lezingen tekent een meisje met een stok een vlieger in de modder voor het podium. Als een perfecte samenvatting van deze avond; we willen vrij zijn, vliegen, laat ons los in vertrouwen.
Vragen of opmerkingen? Neem dan contact met ons op.