Het is al jaren een breed gedragen wens; het opheffen van de kansenongelijkheid in het onderwijs. Ook minister Dijkgraaf maakte er een speerpunt van. Het Stagepact mbo, dat een jaar geleden werd ondertekend door mbo-instellingen, ministerie van OCW en werkgevers, is een van de instrumenten dat hieraan moest bijdragen.
Met hun handtekeningen beloofden de drie partijen stagediscriminatie tegen te gaan en zich in te zetten voor een goede stagevergoeding. 1,6 miljoen euro was ermee gemoeid.
Nu zullen er met dat geld vast goede dingen gedaan zijn, maar het gewenste effect blijft vooralsnog uit. Stagediscriminatie is niet afgenomen en de media berichtten de afgelopen weken over het gebrek aan harde afspraken waardoor studenten nog steeds afgescheept kunnen worden met karige vergoedingen. Persoonlijk ben ik wel voorstander van de ‘lijn Dijkgraaf’: partijen samenbrengen aan de overlegtafel en ruimte bieden in plaats van harde eisen stellen en met de vuist op tafel slaan.
Volgende stap
Toch is het tijd voor een volgende stap: van goede intenties naar resultaatverplichting. Dat zijn we verplicht aan onze mbo’ers. Het blijft bizar dat velen van hen gratis werk verrichten dat ook door gekwalificeerde werknemers gedaan wordt. Zoals deze zomer naar buiten kwam over Transavia waar tientallen mbo-studenten tijdens hun stage dezelfde taken en verantwoordelijkheden kregen als de stewards en stewardessen in dienst. Zij ontvingen hiervoor slechts een stagevergoeding.
Dergelijke praktijken treffen alle mbo’ers, maar met name degenen uit minder draagkrachtige gezinnen. Met hun bijbaantjes dragen zij bij aan het gezinsinkomen en een stage kan de reden zijn dat baantje (tijdelijk) stop te zetten. Aangezien er naast de studie simpelweg geen tijd is voor beide. Over kansengelijkheid gesproken.
Harde afspraken
Hoogste tijd dus opnieuw om tafel te komen voor vervolgoverleg. Overleg waarin de bedoeling het vertrekpunt vormt: een kansrijke start op de arbeidsmarkt voor alle jongeren. Of zoals studentenorganisatie JOB MBO zegt ‘de stage is de eerste stap richting arbeidsmarkt; laten we die stap serieus nemen’. Misschien kunnen de partijen aan tafel zich laten inspireren door Europarlementariër Agnes Jongerius die stelt dat onbetaalde stages een vorm van uitbuiting zijn en een verbod hierop nastreeft in heel Europa.
In de Doorstroompunt-regio’s wordt de komende tijd hard gewerkt aan de uitwerking van het wetsvoorstel ‘Van school naar duurzaam werk’. Laat ook in dit overleg tussen onderwijs, Arbeidsmarktregio’s en Doorstroompunten aandacht zijn voor een kansrijke start van onze mbo’ers en voor wat een volwaardige stage hierin kan betekenen. Ingrado zal, samen met het ministerie en andere partners, de regio’s ingaan om dit overleg te ondersteunen en faciliteren. En zo bij te dragen aan afspraken die verder gaan dan mooie intenties.
Vragen of opmerkingen? Neem dan contact met ons op.
