Artikel

Kansenmakers: de kracht van de ontmoeting

13 juni 2023

Shafie Mohamed Arab en Idris Ahmed Yonis kenden elkaar al enige tijd voordat ze de handen ineensloegen en de wereld in gingen als KansenMakers. De een kwam uit Arnhem Zuid, de ander uit Noord, dat mixte op school niet zo lekker. Daarvan is inmiddels niets meer te merken. Als uit één mond vertellen Idris en Shafie hoe zij jongeren ondersteunen op hun weg naar de arbeidsmarkt. Ze doen dat onder het motto ‘Iedereen heeft talenten, het is de kunst die goed in te zetten.’

Shafie (32) had een droom: rijk worden. Na zijn studie commerciële economie was hij goed op weg die droom te verwezenlijken. Tot hij steeds meer jongeren om zich heen zag die het niet redden, die het spoor bijster raakten. ‘Stuk voor stuk jongeren die vanuit huis weinig ondersteuning kregen en een zwak sociaal netwerk hadden.’ Op zijn 22ste ging hij voor het eerst terug naar Somalië, zijn geboorteland. Dat bezoek noemt hij ‘life-changing’: ‘Ik zag zoveel problemen en besloot dat ik iets wilde bijdragen om dat te veranderen. Rijk worden heeft inmiddels veel meer dimensies dan alleen de financiële.’ Snel na zijn terugkomst in Arnhem ging Shafie in opdracht van de gemeente aan de slag voor jongeren.
 


Positiviteit

Idris (31) ontdekte als tiener al de kracht van positiviteit. Op zijn dertiende maakte hij deel uit van een groepje jongeren dat na het voetballen in de wijk bleef hangen. De buren hadden daar last van en klaagden. ‘Ik heb toen samen met jongeren uit de buurt een handtekeningenactie georganiseerd om een jongerencentrum te krijgen. We waren niet vervelend, we hadden alleen geen eigen plek. Die eigen plek kwam er heel snel: jongerencentrum Remix. In no time veranderden we van hangjongeren in helden; de ouderen in de buurt vonden ons fantastisch. Daar is mijn liefde ontstaan om negatief om te buigen naar positief.’

Idris gaat aan de slag als vrijwilliger bij Remix en ook later, als hij marketing en communicatie studeert, weten jongeren hem te vinden voor met name ondersteuning bij het solliciteren. In die tijd ontmoet hij Shafie, die hij van gezicht al kende van school – maar ja, Noord en Zuid - die inmiddels ook actief was in het jongerenwerk. Na verloop van tijd kunnen beiden, door studie en drukke banen, minder tijd besteden aan de jongeren. ‘Dat begon te knagen’, zegt Idris. ‘De jongeren bleven bij ons aankloppen. Het viel op dat ze moeite hadden de weg naar werk te vinden en dat ze niet graag hulp vroegen bij instituten. Die vaak ook niet bleken te kennen.’

minder tijd besteden aan de jongeren. ‘Dat begon te knagen’, zegt Idris. ‘De jongeren ble- ven bij ons aankloppen. Het viel op dat ze moeite hadden de weg naar werk te vinden en dat ze niet graag hulp vroegen bij instituten. Die vaak ook niet bleken te kennen.’


Eigen keuzes maken

Nasser (20) ging van vwo naar havo en uiteindelijk naar het vso, waar hij het heeft verkloot, zoals hij zelf zegt. Zijn leven was te hectisch. Uiteindelijk komt hij terecht bij Capabel Onderwijs waar hij in één jaar tijd zijn mbo-diploma Social Work hoopt te halen. De kosten, 7000 euro, zijn voor eigen rekening. Op zoek naar een stage kwam hij terecht bij Push, het jongerencentrum waar hij eerder als bezoeker kwam. Nasser: ‘Daar kwamen Shafie en Idris langs en ik kreeg meteen een warm gevoel. Ze zijn echt geïnteresseerd en ik kon met veel persoonlijke dingen bij Shafie terecht. Via de KansenMakers heb ik een baan gevonden. Ik zakte helaas voor mijn examen en ga nu voor een tweede poging. Ik wil per se mijn diploma hebben en als social worker aan de slag gaan. Ik wil met groepen werken en eerst maar eens veel meters maken. Uiteindelijk hoop ik mijn eigen keuzes te kunnen maken in dit vakge- bied en zelf projecten te ontwikkelen. ‘Ik ben Shafie en Idris ontzettend dankbaar. Ze hebben zo veel voor mij betekend, zowel voor opleiding en werk als voor mijn persoonlijke problemen. Dankzij hun hulp en advies heb ik vervolgstappen kunnen zetten.

 

 

Ik noem het weleens liefde op het eerste gezicht; wat een energie straalden die gasten uit!


Sleutel

Dat bracht beide heren ertoe te onderzoe- ken waar nu precies hun kracht lag. Wat maakte dat jongeren maar bleven aankloppen? Helpen de basis op orde te krijgen en het creëren van baankansen, dat bleek de sleutel van het succes. Beiden hadden inmiddels door stage, werk en vrijwilligerswerk veel contacten in het bedrijfsleven. Via de Lions, de Rotary en het Werkgeversservicepunt in de regio. Ze besluiten hun eigen ervaringen, die ze samenvatten met ‘de kracht van de ontmoeting’, te gaan inzetten voor jongeren met een zwak zakelijk netwerk. Doel is hun sociaaleconomische positie te versterken. Dat was de start van de KansenMakers, het bedrijf dat ze nu ruim twee jaar samen runnen.

De KansenMakers krijgt opdrachten van de gemeente Arnhem, de provincie Gelderland en verschillende mbo-instellingen. De kern van de aanpak is het faciliteren van het contact, door jongeren bewust te maken van hun eigen talenten, door ze in contact te brengen met bedrijven en vooral door hen te ondersteunen bij het vormen van een eigen netwerk. Idris: ‘We richten ons op een goede stage en een goede eerste baan, met de nadruk op goede. Dat is zo belangrijk. Werkplezier draagt bij aan de prestaties en aan het levensgeluk. We gaan daarom op zoek naar wat écht past.’
 


Ad Meeuwsen is projectleider Aanpak jeugdwerkloosheid op ROC Rijn IJssel. De opdracht is studenten die uitstromen (zo’n 3000 per jaar) te ondersteunen bij het vinden en behouden van werk. Het team van Ad Meeuwsen, bestaande uit drie jobcoaches, werkt nauw samen met de KansenMakers. Anderhalf jaar geleden ontmoette hij Idris en Shafie voor het eerst. ‘Het was een van de mooiste afspraken die ik ooit had’, zegt hij nu. ‘De ontmoeting vond online plaats vanwege corona. Idris zat tussen twee afspraken in en Shafie belde in vanuit de auto. Ik noem het weleens liefde op het eerste gezicht; wat een energie straalden die gasten uit! We hadden een super goed gesprek en vanaf dat moment hebben we de KansenMakers meegenomen in onze plannen.’

Inspiratiesessies

De KansenMakers versterken de jobcoaches van ROC Rijn IJssel die vooral individuele coaching verzorgen (waaronder wandelcoaching, red.). De belangrijkste bijdrage zijn de inspiratiesessies die Shafie en Idris verzorgen voor groepen studenten. Inmiddels hebben ruim 1000 studenten deelgenomen aan een dergelijke sessie. ‘Dit zijn enorm enthousiaste bijeenkomsten waarin de voorbereiding op stage en werk centraal staat.

De jongens gaan onder meer vooraf na hoe de deelnemers zich presenteren op sociale media. Wat laat jij van jezelf zien? Is dat handig of helpend als het gaat om het vinden van werk, wat kun je beter wel/niet doen? Ze maken de studenten zo bewust dat werkgevers bij een sollicitatie ook sociale media zullen checken. Het bijzondere is dat dit gebeurt in een volstrekt veilige sfeer, het is louter stimulerend en motiverend.

‘Idris en Shafie trekken de studenten uit hun comfortzone en maken écht contact. Ze zien de jongeren in wat ze kunnen en spreken hun taal. Studenten voelen zich zichtbaar veilig en durven initiatieven te nemen. Dan heb je al veel bereikt hoor. En het is heel fijn dat ze een enorm netwerk hebben in de wijken. Dat versterkt het netwerk van Rijn IJssel en dat van de gemeente.’

Shafie: ‘Die sessies organiseren we ook op andere locaties, in buurt- en jongerencentra. We maken er een soort Collegetour van, met een leuke deskundige en een aansprekend rolmodel. Bewustwording staat altijd centraal. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen elkaar ontmoeten en contact maken? In het eerste geval zie je elkaar wel, maar kom je niet veel van elkaar te weten. Hoe maak je echt contact? We benadrukken het belang van de stage en van een goede voorbereiding. Als je in februari stage moet lopen, zorg dan dat je de boel in december op orde hebt. Een stage moet leuk en leerzaam zijn; de kansen op een goede baan vergroten. Het is treurig dat een derde van de studenten het niet naar z’n zin heeft op stage.’

De inspiratiesessies bieden de KansenMakers op hun beurt ook weer inspiratie. ‘Om te kunnen leren van de studenten in de sessies maken we onder meer gebruik van de Mentimeter, een werkvorm waarmee de deelnemers hun mening kenbaar kunnen maken. Die input gebruiken we in volgende sessies en nemen we ook mee naar werkgevers en opdrachtgevers. Ook nemen we vragenlijsten af bij studenten en worden we gevolgd door het Verwey-Jonker Instituut. We willen kennis opdoen en kennis delen.’

En de KansenMakers doen een dringende oproep: ‘Er ligt veel verantwoordelijkheid bij mbo-studenten, maar we moeten als maatschappij samenwerken om ervoor te zorgen dat ze niet tussen wal en schip vallen op weg naar een succesvolle loopbaan. Onderwijs, werkgevers, gemeenten, Leerwerkloket, laten we jongeren niet in de kou laten staan. Samen kunnen we ervoor zorgen dat ze goed landen in een baan.’
 

We gaan op zoek naar wat echt past

 


Alles uit jezelf halen

Amin (22) is door omstandigheden in het vierde leerjaar gestopt met zijn niveau 4-opleiding Social Work. ‘Geen diploma dus’, constateert hij droog. ‘Ik wist al snel dat er iets moest gebeuren, dat ik stappen zou moeten zetten. Ik moest geld verdienen, ergens mee bezig zijn. Shafie en Idris kende ik uit de wijk. Ze zijn rolmodellen, echt iedereen kent hen. Ze zijn heel zichtbaar, ze komen op veel plekken. Het is niet moeilijk met hen in contact te komen. Ze waren op de hoogte van mijn situatie en toen Shafie een vacature aangeboden kreeg, dacht hij aan mij. Ik schrok: kan ik dat? Ik had voorheen nooit een serieuze baan gehad, nooit veel verantwoordelijkheid gedragen. Het ging om de functie van klant- en contactmedewerker. Ik ging ervanuit dat ik zonder diploma nooit aangenomen zou worden. Maar Shafie moedigde me aan mijn cv te updaten, dat op te sturen en toen werd ik uitgenodigd. Drie gesprekken volgden en tot mijn grote verrassing werd ik aangenomen. Ik vond het zo spannend, alles was nieuw. Ik kreeg een jaarcontract en heb dat jaar met veel plezier gewerkt. Ook heb ik veel kunnen nadenken over de toekomst en ontdekte dat er heel veel mogelijk is, dat je heel veel zelf kunt.

Na dat eerste jaar heb ik in overleg met mijn teamleidster en de hr-manager besloten te stoppen. Ik kreeg een prachtig getuigschrift mee. Nu doe ik een opleiding voor data-analist waarin ik leer werken met allerlei programma’s. Via deelcertificaten kwalificeer ik me zo voor de arbeidsmarkt. Mijn droom voor de toekomst? Ik ga het geluk opzoeken en wil in elk geval zeker weten dat ik alles uit mezelf haal.’

 

Deel dit artikel:

Vragen of opmerkingen? Neem dan contact met ons op.